Metoda Kinesiotapingu - Powięź, cz. II
METODA KINESIOTAPINGU - powięź, część II
Koncepcja technik mięśniowych również wykorzystuje właściwości powięzi. W zasadzie to za jej pomocą niej oraz dzięki efektowi powrotu taśmy zawiaduje mięśniami. W zależności od sposobu aplikacji (procentowego napięcia taśmy, lokalizacji „bazy”, przebiegu taśmy) Kinesio Tex może działać na mięsień bądź grupę mięśniową w sposób hamujący (inhibicja) lub w sposób wspomagający (facilitacja). Tutaj należy zwrócić uwagę na charakter mięśni, który ze względu na procentową zawartość włókien typu I (szybko kurczliwych) i typu II (wolno kurczliwych) będzie inaczej reagował na hipokinezję, nieprawidłowy trening, mikrouszkodzenia etc.
Mięśnie, w których przeważa typ włókien wolno kurczliwych nazywane są mięśniami tonicznymi (czerwonymi [posturalnymi]), są to mięśnie, które w swej specyfice mogą podlegać długim i dużym obciążeniom, wolno przy tym się „męcząc”. Szybko się regenerują i powracają do stanu wyjściowego przed wysiłkiem. Jednakże wykazują one tendencję do hipertonii (wzmożonego tonusu mięśniowego), skracania, a w dalszej kolejności przykurczenia. Prowadzi to do zmniejszenia siły mięśnia, jego elastyczności i ograniczenia jego ruchomości z jednoczesnym wzrostem ryzyka schorzeń w obrębie samego brzuśca, jak i jego przyczepów. Aplikacja jaka znalazła zastosowanie w obrębie takich mięśni nosi miano aplikacji inhibicyjnej. Stosowana jest w schorzeniach ostrych, wzmożonych napięciach mięśni i kurczach mięśniowych. Początek taśmy będzie znajdował się w obrębie przyczepu dystalnego mięśnia, a koniec taśmy w obrębie jego przyczepu proksymalnego. Napięcie taśmy będzie wynosiło od 15% do 25%. Biorąc pod uwagę model biotensegracji rola Kinesio Tapingu w takiej sytuacji, poza klasycznymi technikami rozluźniającymi, będzie znacząca. Zważywszy, że techniki manualne, którymi się posługujemy mają kilkuminutowy bądź maksymalnie kilkunastogodzinny efekt, może on zostać przedłużony i utrwalony przy zastosowaniu taśm Kinesio Tex (w tym wypadku najsłuszniej byłoby użyć taśmy Kinesio Tex Classic). Działanie terapeutyczne taśmy może wynosić nawet do 120 godzin.
Mięśnie białe, fazowe z dużą ilością włókien typu szybko kurczliwych biorą udział w szybkich i dynamicznych ruchach. Szybciej się męczą, a proces wypoczynku i regeneracji jest dłuższy niż w mięśniach tonicznych. W przeciwieństwie do mięśni czerwonych w przypadku dysfunkcji mają tendencję do rozciągania się, utraty tonusu mięśniowego, osłabienia, a w konsekwencji mogą ulec zanikowi. Takie mięśnie możemy wspomóc aplikacjami facilitującymi. Początek taśmy znajdować się będzie na przyczepie proksymalnym mięśnia, strefa terapeutyczna w obrębie brzuśca, a koniec taśmy na przyczepie dystalnym. Napięcie taśmy wynosić będzie od 15% do 35% 
Dostępny: 26.01.2017, 15:51 - http://fitstar.com/wp-content/uploads/2014/06/mitochondria4.jpg
Kolejność przyklejania punktów zakotwiczenia jest istotna, ponieważ istnieje efekt powrotu taśmy, który „pociąga” taśmę (a tym samym skórę oraz powięź) w kierunku początku taśmy. To odpowiednio stymuluje skórę, powięź i w konsekwencji mięśnie, dając subiektywne odczucie skracania bądź wydłużania mięśnia. Oczywiście to nie jest gotowa receptura aplikacji, ponieważ w zależności od mięśnia, jego aktonu, sposób aplikacji będzie różny. Przede wszystkim początek i koniec taśmy aplikowany jest bez napięcia, podczas gdy pozycja mięśnia znajduje się w pozycji neutralnej. Natomiast strefa lecznicza naklejana jest na mięsień trójpłaszczyznowo rozciągnięty (o ile jest to możliwe) z odpowiednim procentem napięcia taśmy (pamiętając o tym, że taśma naklejona na papierek posiada już około 15% napięcie). Metoda, aby była skuteczna, wymaga znajomości funkcjonalnej anatomii ludzkiego ciała, procesów fizjologicznych jakie mają miejsce w złożonym kompleksie bio-psycho-społeczno-duchowym organizmu jakim jest człowiek. Zrozumienia kompleksowości, złożoności i relacyjności całego organizmu. Zdolności obiektywnego przeprowadzenia badania funkcjonalnego pacjenta i odpowiedniej wiedzy z zakresu znajomości całej metody Kinesiotapingu.
Bardzo istotna w koncepcji mięśniowej jest kolejność terapii. Zanim mięśnie fazowe będą wzmacniane bądź wspomagane, należy rozluźnić i rozciągnąć mięśnie toniczne. W innym wypadku możemy doprowadzić do katastroficznych w skutkach efektów, takich jak np. wytworzenie sił ścinających w obrębie stawu. Wzmacnianie antagonistów skróconych mięśni może również prowadzić do niechcianej kompresji na powierzchnie stawowe, czego konsekwencją będzie szybsze zużywanie się ich powierzchni. Dlatego ważna z punktu terapeutycznego jest kolejność działania. Przywrócenie prawidłowego balansu mięśniowego jest istotą procesu leczniczego w patologii mięśni.
Wojciech Kwiatkowski