Kinesiotaping w badaniach naukowych – przegląd wyników stosowania taśm kiezjologicznych

Każda metoda leczenia, w tym także techniki fizjoterapeutyczne, przed wprowadzeniem ich do powszechnego stosowania są przedmiotem dokładnych badań ich profilu bezpieczeństwa i skuteczności. Po uznaniu danej metody nadal wielu badaczy na bieżąco prowadzi projekty badawcze, mające na celu ocenę danej metody w różnych ujęciach i w połączeniu z innymi sposobami terapii. Tak jest także w przypadku kinesiotapingu. W naszym artykule przybliżamy przebieg dwóch przykładowych projektów badawczych – zachęcamy do lektury!

Kinesiotaping w zmniejszeniu bólu i obrzęku

Wpływ taśm kinezjologicznych na tkanki miękkie był oceniany przez wielu badaczy. Spośród licznych prac ciekawe wnioski uzyskali m.in. badacze z Hospital of Lithuanian Uniwersity of Health Sciences. W randomizowanym badaniu klinicznym, w którym wzięło udział 94 pacjentów po zabiegu alloplastyki stawu kolanowego. Grupa była jednolita pod względem wieku, płci, chorób współistniejących, przedoperacyjnych objawów (bólu, stopnia zgięcia i wyprostu stawu kolanowego), a także od rodzaju wszczepionej protezy i zastosowanego znieczulenia.

Pacjentów podzielono na 2 grupy. W każdej z nich prowadzona była rehabilitacja na oddziale szpitalnym, w jednej z grup uzupełniona o kinesiotaping. Ocenie podlegał ból pooperacyjny, obrzęk i przywrócenie ruchu zgięcia i wyprostu kolana. Przyjęto poziom istotności P<0,05. W każdej z grup poddanych rehabilitacji odnotowano zmniejszenie się dolegliwości bólowych. Szybszą poprawę zarówno pod względem zmniejszenia się dolegliwości bólowych, jak i obrzęku zaobserwowano w grupie, w której oprócz standardowych metod fizjoterapii został włączony także kinesiotaping (P<0.05, β≤0.2). Ponadto zaobserwowano klinicznie istotny, szybszy powrót wyprostu w stawie kolanowym u pacjentów leczonych fizjoterapią łącznie z kinesiotapingiem. Z kolei powrót zgięcia w grupie badawczej i kontrolnej był bardzo podobny – nie wykazano w tym zakresie klinicznie istotnej różnicy pomiędzy zastosowanymi metodami. Otrzymane wyniki pokazują, że włączenie kinesiotapingu do fizjoterapii w okresie pooperacyjnym w przypadku alloplastyki stawu kolanowego było przydatne zwłaszcza w zmniejszeniu dolegliwości bólowych i obrzęku.

 

Taping w MPPS

Jednym z ciekawszych projektów badawczych, sprawdzających skuteczność taśm kinezjologicznych u pacjentów z utajonymi MPPS jest ten przeprowadzony przez badaczy z Katedry Fizjoterapii Uniwersytetu w Korei. Do badania zakwalifikowano 42 osoby w przedziale wiekowym 20 – 30 lat. Kryteria włączenia do badania to wyczuwalne palpacyjnie zgrubienia w paśmie mięśnia MOS, oceniane jako MPPS, nadwrażliwość i tkliwość pasma MOS oraz trzeszczenia w stawach skroniowo-żuchwowych i dyskomfort podczas żucia. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na grupę eksperymentalną (23 osoby) i kontrolną (19 osób). U pacjentów z grupy badawczej stosowano kinesiotaping na mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy (MOS) 3 razy w tygodniu. Leczenie trwało 2 tygodnie. Obserwacja oparta była o wizualno-analogową skalę bólu VAS, a także o próg bólu uciskowego (PPT). Mierzono także za pomocą goniometru zakres ruchomości stawu skroniowo-żuchwowego (ROM TMJ). VAS, PPT i zakres ruchu sprawdzono przed, a następnie po leczeniu z zastosowaniem taśm kinezjologicznych. Taśma kinezjologiczna była u pacjentów z grupy badawczej przyklejana na rozciągniętym mięśniu (pacjenci w czasie aplikacji plastra odwracali głowę w przeciwną stronę i zginali szyję w bok. Zastosowano aplikację w kształcie litery Y, z podstawą w okolicy wyrostka sutkowatego kości skroniowej. Jako istotność statystyczną przyjęto wartości P<0.05.

W grupie badawczej po zastosowanej terapii ból ustąpił lub w znacznym stopniu się zmniejszył (P<0.01 w skali VAS i P<0.05 w PPT). Uzyskano też klinicznie istotne (P<0.05) zwiększenie zakresu ruchu ROM stawów skroniowo-żuchwowych w porównaniu do pomiarów sprzed leczenia. Z kolei w grupie kontrolnej, która nie była poddawana w tym czasie żadnemu leczeniu, nie zaobserwowano różnic pomiędzy wynikami uzyskanymi w skali VAS, PTT i ROM TMJ w tych samych odstępach czasowych.

Kinesiotaping w badaniach – podsumowanie

Od czasu opracowania metody kinesiotapingu przeprowadzono wiele projektów badawczych oceniających skuteczność działania taśm kinezjologicznych. Badano wpływ taśm na ból pleców, kolan, barku, na mięśnie, obrzęki i wiele innych aspektów działania plastrów Kinesio. Możliwości badań nadal jest wiele – w tym nad łącznym działaniem najnowszych metod fizjoterapii z plastrowaniem. Ważne jest, aby w fizjoterapii takich danych naukowych było jak najwięcej. Rzetelnie przeprowadzone badania, z dobrym doborem uczestników, prawidłowym określeniem kryteriów włączających i wykluczających oraz dokładnym opracowaniem wyników to cenne informacje, pozwalające wytyczać dalsze schematy postępowania w leczeniu i rehabilitacji

Bibliografia:

1. Donec, V., & Kubilius, R. (2019). The effectiveness of Kinesio Taping® for pain management in knee osteoarthritis: a randomized, double-blind, controlled clinical trial. Therapeutic advances in musculoskeletal disease,11, 1759720X19869135.

2. Youngsook Bae, Change the Myofascial Pain and Range of Motion of the Temporomandibular Joint Following Kinesio Taping of Latent Myofascial Trigger Points in the Sternocleidomastoid Muscle, J. Phys. Ther. Sci. 2014, 26: 1321–1324.