METODA KINESIOTAPINGU część V

 

         Kinesiotaping może w sposób bezpośredni korygować pracę naszego układu ruchowego, tak zwanymi twardymi aplikacjami – korekcjami mechanicznymi, więzadłowymi/ścięgnistymi i funkcjonalnymi, w których napięcie taśmy przekracza 50% oraz korekcjami limfatycznymi, powięziowymi i przestrzennymi, w których napięcie taśmy wynosi do 50%.

     Po krótce rzecz ujmując korekcje mechaniczne znajdują zastosowanie w niestabilnościach stawów. Duże napięcie taśmy wytwarza siły „dociskające”, które odpowiednio zaaplikowane utrzymują staw w prawidłowej osi. Ponadto jeśli występuje taka potrzeba, mogą być wykorzystywane jako aplikacje kompresyjne np. w punktach spustowych. Napięcie taśmy w strefie terapeutycznej wynosi od 50% - 75%.

       Korekcje więzadłowe wspomagają pracę tego pasywnego układu. Taśmy Kinesio Tex Classic stanowią swoiste wsparcie w miejscach przeciążonych, dysfunkcyjnych bądź osłabionych w wyniku nadwyrężenia, naderwania, zerwania więzadeł. Mogą również stymulować propriorecepcję poprzez odpowiedni nacisk, bądź wymuszać prawidłowe ustawienie stawu. Ograniczać niechciany ruch bądź przy określanych wskazaniach ograniczać ruchomość stawu w pewnym zakresie. Napięcie taśmy w tych aplikacjach wynosi od 75% do 100%. Korekcje ścięgien, podobnie do aplikacji mięśniowych, mogą wspomagać bądź hamować ich pracę. Będą również stymulować je do wysyłania odpowiednich bodźców czucia głębokiego. Takie aplikacje poprawiają czucie własnego ciała w przestrzeni oraz czasie i przede wszystkim działają profilaktycznie zmniejszając ryzyko urazu. Napięcie taśmy stosowane w takich aplikacjach mieści się w przedziale: 50% do 75%. Aplikacje funkcjonalne to takie, które w pewnym sensie częściowo zastępują pracę mięśni wykorzystując duże napięcie taśmy oraz jej powrót do początku taśmy. Aplikacja jest stosowana przy naderwanych mięśniach, neurologicznie osłabionych, zanikach mięśniowych. Może również ograniczać miękko ruch dając poczucie hamowania przez mięśnie antagonistyczne. Napięcie taśmy wynosi 50% - 75+%

     Korekcje przestrzenne mają na celu „uniesienie” i zmniejszenie nacisku na tkankę docelową. Umożliwia to swobodny przepływ krwi, limfy i wszystkich płynów będących nośnikiem substancji i komórek niezbędnych w procesie leczniczym. Ponadto mogą zostać odbarczone zakończenia nerwów nocyceptywnych. Napięcie taśmy wynosi tutaj od 10 do 35% w środkowej części aplikacji. Korekcje powięziowe tworzą, rozwijają bądź kierują ruch powięzi (patrz aplikacje powięziowe).

 

Aplikacja funkcjonalna na staw skokowy.                                                                     Aplikacja korekcji więzadłowej na więzadło

                                                                                                                                         poboczne piszczelowe.

   Jest jeszcze koncepcja EDF (epidermal, dermal and facial concept), która podejmuje bardzo ważną walkę z bólem. Subtelne techniki, które w swojej łagodności poprzez układ nerwowy, właściwości skóry i powięzi oddziałuje nie tylko lokalnie na tkanki wymagające interwencji fizjoterapeutycznej, ale również globalnie na cały organizm. Aby wdrożyć się w niniejszą koncepcję należy w sposób dokładny zapoznać się z podstawowymi i zaawansowanymi założeniami Tapingu, ponieważ wykorzystuje ona wszystkie dotychczasowe zdobycze metody oraz wprowadza dużo innowacji w zakresie postrzegania ludzkiego ciała i tego jak możemy na nie wpływać.

 

Wojciech Kwiatkowski